กว่ารักจะเดินทางมาเจอกัน - นิยาย กว่ารักจะเดินทางมาเจอกัน : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    กว่ารักจะเดินทางมาเจอกัน

    คุณเชื่อในพรหมลิขิตกันไหมคะ? หรือ ที่ว่าคนเราถ้าคู่กันแล้วก็คงไม่แคล้วกัน อะไรทำนองนั้น ฉันเคยเป็นคนที่ไม่ค่อยเชื่ออะไรแบบนี้เลย จนกระทั่งมาเจอกับตัว สิ่งนี้ถ้าไม่เรียกว่าพรหมลิขิตแล้วจะเรียกว่าอะไร..

    ผู้เข้าชมรวม

    231

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    8

    ผู้เข้าชมรวม


    231

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  6 ก.ย. 65 / 23:18 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    คุณเชื่อเรื่อง ‘พรหมลิขิต’ กันไหมคะ? หรือ เรื่องที่ว่า ‘คนเราถ้าคู่กันแล้วก็คงไม่แคล้วกัน’ อะไรทำนองนั้น ฉันเคยเป็นคนนึงที่ไม่ค่อยเชื่ออะไรแบบนี้เลย จนกระทั่งมาเจอกับตัว สิ่งนี้ถ้าไม่เรียกว่าพรหมลิขิตแล้วจะเรียกว่าอะไร…

    เรื่องราวความรักของฉันมันเกิดขึ้นช่วงแรกของการแพร่ระบาดไวรัส Covid-19 เมื่อสองปีก่อน เช่วงแรกของการแพร่ระบาดมันค่อนข้างรุนแรงและน่ากลัว ซ้ำยังเป็นเรื่องใหม่สำหรับประเทศของเรา การรับมือกับสถานการณ์นี้จึงยังไม่ดีมากนัก หลายบริษัทจึงจำเป็นต้องให้พนักงาน Work From Home ตามประกาศของทางรัฐบาล

    ฉันเรียนจบมาได้หนึ่งปีและตอนนี้บริษัทที่ฉันทำงานอยู่ก็ประกาศให้พนักงานบางส่วน Work From Home สลับกันเข้าไปทำงานเพื่อหลีกเลี่ยงการพบปะหรือรวมตัวกันเกินจำนวนตามที่กฎหมายได้กำหนดไว้ ซึ่งงานที่ฉันทำอยู่เป็นสายงานการตลาด ต้องออกไปพบลูกค้าซะส่วนใหญ่ พอฉันต้องทำงานที่บ้านการทำงานส่วนมากของฉันจึงเป็นการ Video Conference (การประชุมทางไกลผ่านระบบวิดีโอ) กับลูกค้า แต่มันก็ไม่ได้ต้องประชุมกันทั้งวันขนาดนั้น ต้องคิดงานบ้างพอคิดงานเสร็จมันก็ว่าง พอว่างมันก็ต้องหาอะไรทำ แต่…จะว่าไปฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเลยนี่นา…

    สวัสดีนะทุกคนฉันชื่อ ‘ชมพู’ ใช่สีชมพูนี่แหละ ฉันมีพี่สาวหนึ่งคนชื่อว่า ‘เจ้พิ้งค์’ และก็ใช่อีกนั่นแหละ ป๊าม๊าฉันตั้งชื่อให้เหมือนตั้งส่งๆ ไปงั้น แต่ที่จริงมันก็มีความหมายแฝงอยู่นั่นแหละนะ ม๊าบอกว่าอยากให้ฉันกับเจ้พิ้งค์รักใคร่กลมเกลียวกัน รักกันให้เหมือนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน รักกันและกันให้เหมือนที่รักตัวเอง นั่นคือสิ่งที่ม๊าคอยบอกฉันกับเจ้พิ้งค์อยู่เสมอ ฉันไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะที่ม๊าคอยบอกให้รักกันอยู่เสมอหรือเพราะฉันรักเจ้พิ้งค์ด้วยตัวเอง แต่ฉันรักเจ้พิ้งค์มากและเจ้พิ้งค์ก็รักฉันมากเหมือนกัน

    ที่บ้านฉันเราทำธุรกิจส่วนตัวเปิดร้านอาหารและคาเฟ่เล็กๆ ที่ชั้นล่างของบ้านชื่อ ‘อิ่ม โฮมคาเฟ่’ บ้านของฉันเป็นทาวน์โฮมสี่ชั้น ชั้นหนึ่งเป็นร้านอาหารและคาเฟ่ ชั้นสองจะเป็นห้องประชุมให้เช่าหรือเหมาะกับกลุ่มที่ต้องการความเป็นส่วนตัวหน่อย ชั้นสามเป็นห้องของป๊ากับม๊าและห้องนอนแขก ส่วนชั้นสี่จะเป็นห้องของฉันกับเจ้พิ้งค์ อ้อ ที่บ้านฉันมีดาดฟ้าด้วยนะ บนดาดฟ้าจะมีสวนดอกไม้ที่ป๊าปลูกไว้ มีโต๊ะอาหารเล็กๆ เอาไว้เวลาที่อยากเปลี่ยนบรรยากาศ แต่นานๆ ทีพวกเราถึงจะขึ้นมาทานอาหารกันบนดาดฟ้า ทำไมน่ะเหรอ ก็แดดมันร้อนไง ไม่มีเหตุผลเพิ่มเติมอะไรทั้งนั้น ฮ่าๆๆ เจ้พิ้งค์ทำงานที่คาเฟ่นี่แหละ เจ้พิ้งค์ลาออกจากงานประจำเพราะโควิดนี่แหละ ออกมาช่วยป๊าม๊าทำงานต่อยอดธุรกิจของที่บ้าน อีกเหตุผลนะคือเจ้พิ้งค์ชอบทำขนมมาก แล้วก็ทำอร่อยมากด้วย เรียกได้ว่ามีพรสวรรค์สุดๆ อีกทั้งฉันยังเห็นเจ้พิ้งค์ชอบไปลงเรียนคอร์สทำขนมเพื่อเพิ่มประสบการณ์ด้วย

    ถ้าถามว่าทำไมฉันถึงไม่ทำงานที่บ้าน คงเป็นเพราะฉันเพิ่งเรียนจบและอยากหาประสบการณ์จากโลกภายนอกก่อน อยากเรียนรู้การทำงานจากบริษัทอื่นทั้งนี้ก็เพื่อต่อยอดให้กับธุรกิจของที่บ้านในอนาคตนั่นแหละนะ และแน่นอนว่าโควิดแบบนี้ร้านอาหารได้รับผลกระทบโดยตรงเลยก็คือห้ามเปิดให้นั่งทานในร้าน ให้ซื้อกลับบ้านเท่านั้น แต่ยังถือว่าโชคดีที่ลูกค้าเปลี่ยนมาสั่งอาหารผ่านทางไรเดอร์แทนได้เพราะบางคนก็ไม่สะดวกมาที่ร้านเอง แม้ลูกค้าบางคนจะบ่นอุบอิบว่าอยากมาทานที่ร้าน อยากมาถ่ายรูปเพราะร้านน่ารัก เจ้พิ้งค์ก็ได้แต่ขอบคุณลูกค้าและรอให้สถานการณ์ดีขึ้น ให้ทุกคนดูแลสุขภาพให้แข็งแรง เพื่อรอมาเจอกันในวันที่ทุกอย่างดีขึ้นกว่านี้

    เกริ่นมาซะนานแต่ยังไม่เข้าเรื่องเลยนะคะว่าความรักของฉันเกิดขึ้นได้ยังไง

    เรื่องมันมีอยู่ว่า ย้อนกลับไปเมื่อสองปีก่อน…

     

    แนะนำตัวละคร

     

    ชมพู ชลภัคสรณ์ (25 ปี)
    (Image by ปุยเมฆ นภสร)
    พิ้งค์ ชนม์ณภัทร (31 ปี)
    (Image by พิมฐา ฐานิดา)
    บลู บุรเศรษฐ์ (29 ปี)
    (Image by ไบร์ท วชิรวิชญ์)
    คิม คริษฐ์ (31 ปี)
    (Image by ออฟ จุมพล)

    ปล. อิมเมจที่นำมาใช้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาแต่อย่างใด ขออนุญาตบุคคลที่นำมาเป็นอิมเมจด้วยนะคะ

    นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของเราล้วนๆ เลยนะคะ อาจจะมีคำหยาบ หรือศัพท์วัยรุ่นบ้างเพื่อเพิ่มอรรถรสในการดำเนินเรื่อง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ ใครไม่ชอบต้องขออภัยด้วยค่ะ

     

    แวะมา Talk

    สวัสดีค่ะทุกคน คิดถึงกันไหมคะ งื้ออ เราคิดถึงทุกคนเลยนะ ขอบคุณที่สนับสนุนเรามาโดยตลอดและขอโทษที่ให้รอตลอดเลย ตอนนี้เราลาออกจากงานประจำเพื่อมาดูแลคุณแม่ เลยคิดว่าจะใช้เวลาที่ว่างจากการดูแลคุณแม่มาเขียนนิยายค่ะ อาจไม่ได้มาอัปบ่อยนักเพราะต้องดูแลคุณแม่ด้วย แต่จะพยายามมาอัปเรื่อยๆ ค่ะ ฝากติดตามและเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ เรื่องนี้ค่อนข้างจะมีความน่ารัก เป็นฟีลกู๊ดนะคะ กระซิบว่่าแอบเอาประสบการณ์จริงมาใส่ในเนื้อเรื่องด้วยนิดหน่อยค่ะ เลยอินเป็นพิเศษ แฮร่ >,< ใครที่ชอบฟีลแบบเริ่มจากการไม่ชอบหน้ากันแล้วมาเป็นเพื่อนกันแล้วค่อยๆ มีใจให้กันแบบไม่รู้ตัวต้องติดตามเลยนะคะ ฝากติดตามน้องๆ ด้วยค่ะ

    Dakandayy :)

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น